W przypadku umów najmu zawartych na czas oznaczony zasadą jest, że wygasają one z upływem okresu na jaki zostały zawarte. Jak wynika jednak z brzmienia art. 673 § 3 Kodeksu cywilnego, „jeżeli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w wypadkach określonych w umowie„. Podstawowym więc warunkiem do tego, aby możliwe było wypowiedzenie umowy najmu, zawartej na czas oznaczony, jest wprowadzenie tej możliwości do umowy.
Kodeks cywilny w cytowanym wyżej przepisie posługuje się pojęciem „w przypadkach określonych w umowie”. Powstały więc kontrowersje, czy w umowie muszą być dokładnie opisane przypadki, sytuacje, w których taka umowę można wypowiedzieć, czy wystarczy ogólne wskazanie, że umowa może być wypowiedziana „z ważnych przyczyn”. Sąd Najwyższy w jednym z orzeczeń (III CZP 92/06) dopuścił możliwość wypowiedzenia umowy najmu w wyniku zaistnienia „ważnych przyczyn”. Jest to jednak pojęcie niejednoznaczne: to co dla jednej strony umowy może być ważną przyczyną, niekoniecznie będzie ważną przyczyną dla drugiej strony umowy. W razie sporu ostateczna ocena ,,ważności” przyczyny należy do sądu. Wskazane jest więc wpisanie do umowy najmu sytuacji, które strony uznają za przyczyny uzasadniające jej wypowiedzenie, jeśli zamierzają możliwość wypowiedzenia do terminowej umowy najmu wprowadzić.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }